تقدیم به دوستی که میدونم خبر نداره حتی توی وبلاگ من هم جا داره!
به تلافی اون پذیرایی سال سوم دبیرستان...

شب میلاد تو است
                و من این گوشه نشستم به سرودن از تو
                                                               باز هم از سر نو
خاطرات است و من و چشمه ی شعر
                                 و تو هستی، تو که سرمایه ی اشعار منی
                                     تویی آن مهر شکوفا و جدا ناشدنـــــــی
چشم های تو نشسته است کنار دل من
                                  بوی بیدار سحر می وزد از سمت جنون
                                                            لحظه ها  آینه گون
                     و تو در خوب ترین ثانیه ها می آیی
                                                          روشن و رویایی...
شاعر:دکترمعصومی